Anadolu’da bir çocuk geleneği: sözde oyuncu

Oyun, kavram ve içerik olarak her zaman heyecan uyandırmıştır. Cinsiyete, kültüre; çocuk, ergen, yetişkin durumlarının hepsinde sözlü ve yazılı kültürlerin başlangıcından bugüne insanlığın oyun olgusuna ilişkin bir takım değerleri söz konusudur. Gerek bireysel gerek grup oyunları olsun çocukların oyuna yükledikleri anlam, izleyici yetişkinlerde de  çocukluk  anılarından  hareketle  başka  ya  da benzer  anlamlar  ifade  edebilmektedir. Bu çalışmada, Adıyaman, Kahramanmaraş, Şanlıurfa, Malatya ve Gaziantep illerinde yaşayan 18–74 yaş aralığındaki 44 yetişkinin, çocukluk dönemlerinde kendilerinden küçük ve/veya becerisi az çocukları oyunlarına kabul etme durumları çeşitli boyutları ile incelenmiştir. Denekler tarafından, “Balik”, “Aracı”, “Yedek Can”, “Penerek/Peynirekmek”, “Fasulye”, “Arabozan” olarak adlandırılan bu oyuncular tarafımızca “Sözde Oyuncu” olarak kavramlaştırılmıştır. Oyunların bütün oyuncuları bağlayıcı sıkı kuralları olmasına rağmen sözde oyuncular için gerçek oyuncuların üzerinde uzlaştığı daha özel kurallar söz konusu olmuştur. Sözde oyuncu ile ilgili elde ettiğimiz veriler bu durumun bir çocuk geleneği olduğunu göstermektedir. Araştırmamızın örneklemini oluşturan 44 yetişkin ile yapılan görüşmede çocukluk yıllarındaki “sözde oyuncu” geleneği hakkında bilgiler derlenmiştir. 

Çocuk ,

oyun ,

Sözde Oyuncu ,

Sözde Oyuncu Geleneği ,

The  play,  as  a  concept  and  content,  has  always  aroused  excitement.  People  have attributed different values to the play varying according to age, gender and the culture which it is a part of.  All types of plays, either individual or  group, have meaning for the players as well as for the adults watching them.Through out this study, the tradition of ‘so-called player’ experienced during their childhood by the adult sliving in Adiyaman, Kahramanmaraş,  Sanliurfa,  Malatya  and  Gaziantep aged  between  18-74  has  been examined  from  the  various  points  of  view. Though  all  the  players  were  subject  to  the strictrules of the games, the elder children accepted the children who were not elder than themselves or had a limited capability into the games witht her oles of ‘so-called player’ by excluding them the normal rules applied toall there alplayers. Being generally called ‘Balik’, ‘Araci’, ‘Yedek Can’, ‘Penerek/Peynir-ekmek’, ‘Fasulye’ and ‘Arabozan’, these players have been named ‘So-Called Player’ throughout this study. The data obtained about  the so-called  players  hows  that  this  is  a  tradition  of  child.  The  sample  of  this research consists of 44 adults. The traditional data about the application of ‘so called player’ has been collected from the interviews made with 44 adults.

Game, ,

So-called Player, ,

Traditionof Co-Called Player, ,

Child ,