Secde sûresi 7. âyetindeki “haleqahû” ve “halqahû” kıraatleri bağlamında mutlak iyinin evrenselliği

Secde, 7. ayette yer alan iki farklı kıraatin delâleti doğrultusunda, “mutlak iyi”nin evrenselliği üzerine bir araştırmayı öngören bu makalede, iyi ve güzel kavramlarıyla, bunun karşıtı olan kötü ve çirkin kavramlarını, felsefî ve ontolojik açıdan incelemeye çalıştık. Önce fiil sîgalı kıraatin, tüm yaratılmışların güzel kılındığını ifade eden anlamı doğrultusunda güzellik mefhumunu kozmik ve ontolojik yönden analiz etmeye çalıştık. Bunu yaparken, âlemde mevcut olan kötülük ve çirkinliklerin temel mantığını da izaha çalıştık. Son olarak, mastar sîgalı kıraatin incelenmesi bazında, nesnelerin zatı yerine, sırf hilkatlerinde yer alan yaratma güzelliği üzerinde durduk

Hilkat ,

İyi ,

Hayır ,

Güzel ,

Kötü ,

Şer ,

Çirkin ,

Constitution ,

Good ,

Benevolence ,

This study examines the universality of “absolute good” in line with inferences of two different recitals (qiraah) in Verse 7 of Surah al-Sejde; and the concepts of good and beautiful, and their opposites bad and ugly are analyzed with philosophical and ontological perspective. Departing from the fact the verb-based recital implies that all creation is rendered beautiful, we analyzed the notion of beauty in cosmic and ontological aspects. In doing so, we explained the rationale beyond the existing evil and ugly in the universe. Finally, examining the infinitive based recital, we emphasize the creation beauty in the constitution of objects.

Beautiful ,

Evil ,

Ugly ,