çocuklarin ana babalari tarafindan istismar ve ihmaline ilişkin sinif öğretmenlerinin görüşleri

This  study  investigates  perceptions  of  elementary  school  teachers,  working  in  Ankara,  on which behaviors are accepted as abuse and neglect by parents‟ toward their own children; the reasons and methods of dealing with them (according to teachers‟ gender, teaching experience, having a child or not, education level, class size, school‟s population and school environment‟s level of socioeconomic status).  In  this  study  quantitative  and qualitative  research methods  are  used.  244 questionnaires  were evaluated. In this descriptive survey study, the scale of „Child Abuse and Neglect by Parents‟ developed by Karaman (1993) is used. For qualitative method, t-test, ANOVA and Kruskall Wallis test were used; for quantitative method content analysis was used. From the analysis of qualitative data, there has been a significant difference between the opinions of teachers in terms of gender, seniority, number of studentsin the classroom and total number of students in the school. For analyzing quantitative data, teachers‟ opinions  were  evaluated  by  categorizing  as  “communication”,  “education”,  “research”  and  “general measure”. Teachers think that in order to prevent children from child abuse and neglect, it is important to  be  in  constant  contact  with  the  students  and  parents  and  to  give  educational  programs about  child abuse and neglect to firstly parents then teachers and students.

Child abuse and neglect ,

elementary school teachers ,

parents ,

Bu çalışmanın amacı, Ankara ili ilköğretim okullarında görev yapan  sınıf öğretmenlerinin, ana babaların  çocuklarına  yönelik  hangi  davranışlarını  istismar  ve  ihmal  olarak  nitelendirdiklerine, çocukların ana babaları tarafından istismarının ve ihmalinin nedenlerine ve bu davranışlarla kendilerinin baş etme  yöntemlerine  ilişkin  görüşlerini  cinsiyete,  kıdeme,  çocuk  sahibi  olma  durumuna,  öğrenim düzeyine,  sınıf  mevcuduna,  okulun  öğrenci  sayısına  ve  okulun  bulunduğu  çevrenin  sosyoekonomik düzeyine  göre  incelemektir.  Araştırmada  nitel  ve  nicel  araştırma  yöntemleri  birlikte  kullanılmıştır. Araştırmaya  244  sınıf  öğretmeni  katılmıştır.  Araştırmada  Karaman  (1993)  tarafından  geliştirilen “Öğretmenlere  Göre  Çocukların  Ana-Babaları  Tarafından  İstismarı  ve  İhmali”  ölçeği  kullanılmıştır. Nicel  verilerin  analizinde  t-testi,  ANOVA  ve  Kruskal  Wallis  nitel  verilerin  analizinde  içerik  analizi kullanılmıştır.  Nicel  verilerin  analizi  sonucunda  öğretmenlerin  görüşlerinin  cinsiyet,  kıdem,  sınıftaki öğrenci  sayısı  ve  okuldaki  öğrenci  sayısı  değişkenlerine  göre  anlamlı  bir  farklılık  gösterdiği  ortaya çıkmıştır. Nitel verilerin analizi sonucunda ise öğretmenlerin görüşleri “iletişim”, “eğitim”, “araştırma” ve  “genel  önlem”  ana  kategorilerine  ayrılarak  değerlendirilmiştir.  Öğretmenler  çocuk  istismarı  ve ihmalini önlemek için, öğrenci ve aile ile sürekli iletişim içinde olunmasının ve başta aileler olmak üzere öğretmenlere  ve  öğrencilere  çocuk  istismarı  ve  ihmali  konusunda  eğitimler  verilmesinin  önemli olduğunu belirtmişlerdir. 

Çocuk istismarı ve ihmali, ,

sınıf öğretmeni, ,

ana-baba ,